Zvarranikët

Zvarranikët

Regjistrimet e para të zvarranikëve në malin Baba datojnë që nga vitet 1920 (Doflein 1921) ku raportohet prania e hardhucit  të maleve (Lacerta agilis). Të dhënat e fundit janë botuar në periudhën 2004-2016, në të cilat renditen speciet: Ablepharus kitaibelii, hardhucë ​​malore (Lacerta agilis), hardhucë ​​të gjelbër (Lacerta trilineata), hardhucë ​​jeshile (Lacerta viridis) dhe Vipera berus.

                   

Sterijovski et al. (2014) konfirmojnë të gjitha të dhënat e publikuara deri më tani dhe rendisin gjashtë specie të reja të zvarranikëve brenda parkut: Anguis fragilis, Coronella austriaca, Natrix natrix, Natrix tessellata, Podarcis muralis), Zamenis longissimus. Raporti për “Forcimin e Kapaciteteve për Zbatimin e Natura 2000 në Maqedoni” (2016) përmend gjithashtu speciet Testudo hermanni.

                 

Nga gjithsej 32 lloje zvarranikësh në Republikën e Maqedonisë së Veriut (Sterijovski et al. 2014), sipas të dhënave të botuara të literaturës dhe hulumtimit në terren të realizuar në vitin 2019 në PK Pelister, u konfirmua prania e 16 specieve, ose 50% e diversitetit kombëtar të kësaj klase. Nga të dhënat e literaturës si dhe nga hulumtimi i kryer në vitin 2019, u përpilua një bazë e të dhënave për 15 lloje zvarranikësh për Pelister.

                 

Lloji i 16-të është thekra e livadhit (Podarcis tauricus) sipas Micevski (2004). Thekër livadh është një specie stenovalente që jeton në habitatet me bar në lartësi deri në 1200 m.